Obrażenia fizyczne, których możemy doznać na skutek wypadku, to nie tylko rany, złamania i inne uszkodzenia ciała czy też rozstrój szeroko pojętego zdrowia. To również ból, który odczuwamy w związku z obrażeniami, a także cierpienie psychiczne wywołane tym, że do wypadku w ogóle doszło, a my zostaliśmy w nim poszkodowani. Zarówno ból fizyczny, jak i cierpienie psychiczne określane są przez prawo jako szkoda osobowa niemajątkowa, za którą zgodnie z art. 445 § 1, art. 445 § 3 oraz art. 446 § 4 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeksu cywilnego (Dz.U. 1964 nr 16 poz.93) poszkodowanemu należy się zadośćuczynienie.
Czym jest to świadczenie?
Jest ono kwotą pieniężną, o której przyznanie może wnieść osoba poszkodowana z tytułu szkody osobowej niemajątkowej. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, co oznacza, że jego zadaniem jest niejako zrekompensować doznaną przez poszkodowanego krzywdę i złagodzić w pewnym stopniu jego cierpienie fizyczne oraz
psychiczne. W związku z tym jest to z reguły świadczenie jednorazowe i powinno uwzględniać także te krzywdy, które mogą pojawić się w przyszłości. Kolejny raz świadczenie może zostać przyznane tylko wtedy, gdy danych konsekwencji wypadku nie można było przewidzieć w momencie przyznawania pierwszego zadośćuczynienia.
Poza tym zadośćuczynienia nie należy mylić też z odszkodowaniem, które przyznawane jest za udokumentowany uszczerbek na zdrowiu oraz poniesione koszty związane z leczeniem czy też opieką osób trzecich.
Komu przysługuje?
Jak już wcześniej zostało wyjaśnione, zadośćuczynienie przysługuje przede wszystkim osobie poszkodowanej w danym zdarzeniu. Jeżeli natomiast poszkodowany wytoczył o nie powództwo i jeszcze przed przyznaniem świadczenia zmarł w wyniku poniesionych obrażeń, będzie ono przysługiwać jego spadkobiercom. Spadkobiercy zmarłego poszkodowanego w wypadku mogą na nie liczyć także wtedy, gdy zobowiązany uzna owe roszczenie. Poza tym najbliżsi zmarłego, który był poszkodowanym w wypadku, mogą także samodzielnie wnieść roszczenie w związku z doznaną krzywdą oraz cierpieniem wynikającym z utraty członka rodziny.